بررسي تحولات وپويش های سياست خارجي دوران اخير ترکيه
دکتر صلاح الدين هرسني
ترکيه با عبور از نگرش هاي ايدئولوژيک وجنگ سرد،نگرش جديدي را در سياست خارجي خود تعريف کرده است. اينکه ترکيه بتواند در بستر چنين نگرش وپويشي به بخش قابل توجه ازآنچه را که در پندار نخبگان آن جاي گرفته است نايل آيد،هم اينک به بخش مهم و لاينفک دستگاه سياست خارجي بدل شده است. آنچنانکه قراين موجود بر دستگاه سياست خارجي ترکيه هم نشان مي دهد،حاصل اين نگرش در سياست خارجي،پيدايش وتعقيب راهبرد هاي کارا وموثر در مواجهه با معادلات خاورميانه،آسياي مرکزي وقفقاز ونحوه برخورد باقدرت هاي بزرگ بوده است.شکي نيست که منطق حاکم بر اين نگرش از يک سو ناشي از درک نخبگان سياسي حاکم بر حيات سياسي حال حاضر ترکيه واز سوي ديگر ناشي از موقعيت هاي ژئو پوليتيکي اين کشور در جغرافياي آسياي صغير است و هدفي ندارد جز آنکه بخواهد به ارتقاي موقعيت ژئو پوليتيکي اين کشور مدد رساند. به ويژه اينکه حاکميت حزب عدالت وتوسعه بر حيات سياسي حال حاضر اين کشور کمک کرده است که فرايند چنين نگرش وپويشي در مناسبات منطقه اي وبين المللي،روندي مضاعف و روبه گسترش به خود گيرد.در مطلب حاضر کوشش بر آن است که ضمن مرور اجمالي بر نظام سياسي ومحيط استراتژيک ترکيه،راهبرد هاي جديد ترکيه در عرصه سياست خارجي آنهم در مواجهه با معادلات قفقاز،آسياي مرکزي،خاورميانه و قدرتها بزرگي چون آمريکا وروسيه مورد ارزيابي قرار گيرد.
