روابط دیپلماتیک ترکیه و رژیم صیهونیستی از شش سال پیش ابتدا در جنگ لفظی اردوغان با شیمون پرس در کنفرانس دافوس و سپس و در طی حمله مرگبار رژیم صیهونیستی به یک کشتی دریایی (ماوی مر مره)حاوی کمک های بشر دوستانه  به غزه تیره شد و  به پایین ترین سطح خود کاهش یافت.هم اینک از قول رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه نقل شده است که در طی مذاکرات محرمانه ای که بین مقامات آنکارا و تل آویو  صورت گرفته، تنش ها دیپلماتیک آنکارا و تل آویو در حال کاهش است اولین گام برای کاهش تنش در روابط دیپلماتیک ترکیه و رژیم صیهونیستی دیداری بود که بین مقامات دو کشور  در ماه دسامبر 2015 در ژنو سوئیس صورت گرفت. هدف اصلی آن دیدار ها و مذاکرات آن بوده که روابط آنکارا- تل آویو بخواهد به سطح قبلی خود یعنی بهبود در روابط دیپلماتیک بیانجامد. اما به نظر می رسید که دیدار هایی اینگونه پراکنده نتواند به بهبود روابط آنکارا- تل آویو  آنگونه که اقتضای حال حاضر آن بود،کمکی رساند.در دسامبر همان سال که مالکوم هئونلين معاون رئيس کنفرانس روساي سازمان‌هاي بزرگ يهوديان آمريکا و يکي از معاونان بنيامين نتانياهو که با رجب طيب اردوغان رئيس‌جمهوري ترکيه ديدار کرد،اظهار کرده بود که ترکیه و اسرائیل  برای مبارزه با مشکلاتی چون  داعش و پ.ک.ک  و مسائل دیگری که منطقه گریبانگیر آن است،در شرایطی بسيار حساس به سر می برند. لذا به جهت این شرایط هم ترکیه و هم  اسرائیل نباید فوريت مسئله را برای دوستی از دست بدهند.به این ترتیب اجرایی سازی فوريت  مسئله که همان آب شدن یخ روابط و  بهبود سطح دیپلماتیک دو کشور بود، به تن دادن خواسته ها و  اجرای شرایطی از سوی طرفین موکول شد.

  اول آنکه تل آویو بخواهد به خواسته ها و دغدغه ها و نگرانی های آن ایام آنکارا یعنی خواسته هایی چون پرداخت غرامت بابت کشته شدگان کشتی ماوی مرمره، و نیز اظهار و بیان عذر خواهی به دلیل ایجاد آن حادثه و همچنین به پیامد های جلوگیری از مسئله شکست حصر غزه پاسخ مثبت دهد. دوم آنکه ترکیه هم بخواهد به خواسته تل آیو پاسخ دهد. خواسته تل آیو آن بود که آنکارا بخواهد به هر گونه مناسبات خود با حماس پایان دهد، چراکه وجود حماس یک تهدید بالقوه برای حیات سرزمینی تل آیو تلقی می شد و می شود.

 در این میان پرسش اصلی آن است که از سر گیری روابط دو کشور که از دسامبر 2015 کلید خورد،چه پیامی دارد و از چه انگیزه هایی ناشی می شود؟در پاسخ به این پرسش باید گفت که بهبود در روابط  آنکارا – تل آیو  بیشتر به انگیزه هایی باز می گردد که طرفین را وارد فاز جدیدی برای از سر گیری روابط دیپلماتیک در وقت حاضر کرده است. در این راستا هیچ انگیزه  ای برای مقامات تل آیو  بهتر از  انگیزه  بهبود روابط با کشور غیر عرب منطقه یعنی ترکیه نیست. ترکیه در گذشته رابطه خوبی با رژیم صیهونیستی  داشته و حتی اولین کشور مسلمان خاورمیانه بود که موجودیت او را در جامعه بین الملل ابتدا به صورت دوفاکتو و سپس به صورت دوژور به رسمیت شناخت. حال بعد از حادثه کشتی ماوی مر مره دو کشور خواهان آنند که روابط خود را به دوران قبل باز گردانند.در این راستا همکاری های اطلاعاتی آنکارا و تل آیو درباره حمایت از تروریست ها و رصد کردن اقدامات مخربانه و کار افزایانه آنها در بحران سوریه بخشی از انگیزه رژیم صیهونیستی در جهت از سر گیری روابط با ترکیه بوده است. بخشی از انگیزه های موجود برای روابط دیپلماتیک وقت حاضر انگیزه ای است که از طرف ترکیه تعریف می شود.ترکیه آنچنانکه از شواهد و قراین هویداست در چند ماه اخیر به شدت در منطقه منزوی شده است. ترکیه از یک طرف بر سر ماجرای کردها با آمریکا مشکل دارد و از طرف دیگر ترکیه بر سر بحران سوریه به شدت هم با روسیه و هم با ایران اختلاف پیدا کرده است.ضمن آنکه راهبرد های همکاری جویانه ترکیه  با رژیم صیهونیستی در تعقیب سیاست های انرژی متضمن فایده بیشتری برای این کشور نسبت به راهبرد همکاری جویانه با روسیه خواهد بود.ضمن آنکه ترکیه در طرح باز تعریف دوستی تلاش دارد که بعد از ناکامی در پروژه براندازی بشار اسد در سوریه با کارت تل آیو نفوذ خود را در خاورمیانه و شرق مدیترانه افزایش دهد. در چنین شرایطی  اقدام و تلاش آنکارا برای روابط دیپلماتیک با تل آیو به معنای یار گیری جدید در منازعات منطقه ای خواهد بود.و نکته سوم آنکه اگر بخواهد یخ و سردی روابط آنکارا و تل آیو پایان یابد، بسته به تعهدات و انجاز وعده هایی است که دو کشور در مسیر دیپلماتیک برای خود تعریف کرده اند. طبیعی است  که تمهید این شرایط از یک طرف و اراده سیاسی طرفین از سوی دیگر به روابط و فاز جدیدی از روابط دیپلماتیک ترکیه و رژیم صیهونیستی کمک خواهد کرد،در غیر این صورت امیدی به بهبود روابط نیست و درب همچنانه بر پاشنه گذشته اش خواهد چرخید.