فضای سیاسی و اجتماعی ایران با نوع اظهار نظر ها و مواضع علی مطهری از نمایندگان تهران در مجلس شورای اسلامی آشناست.او در اغلب فعالیت های پارلمانی و کنش های سیاسی همواره تلاش داشته که به رغم تعلقش به جریان محافظه کار و اصول گرایی  مواضعی را اتخاذ کند که از منظر گونه شناسی هیچ همسویی و قرابتی به مواضع و راهبردهای اعلامی و اعلانی جریان اصول گرایی نداشته باشد.اعلام مواضع جدید او با هدف نقد در پاسخ به اظهارات آیت الله محمد یزدی بابت حواشی محتمل معطوف به شادی تماشاگران در هنگام برگزاری فوتبال ایران و کره جنوبی در عصر تاسوی حسینی برگ جدیدی از آن دست از اظهار نظرهایی است که از او شنیده شده است.اگر چه  از این دست اظهار نظرها با توجه به علقه ها و کنش های علی مطهری غیر منتظره نیست،طرفه آن است که انگیزه او بعد از نیل به کرسی نائب رئیسی بابت این گونه اظهار نظر ها بیشتر شده است. حال مسئله در خور توجه آن است که آیا ضرورتی برای این گونه اظهار نظر ها و اعلام چنین مواضعی در شرایطی که کشور درگیر مسائل مهمتری است،می باشد؟ چرا علی مطهری به این نکته توجه ندارد که  اظهارات آیت الله یزدی بخشی از  رسالت کارگرد گرایانه روحانیت در پاسداشت و نگهداشت از دین است؟ چرا علی مطهری به این نکته توجه ندارد که باید وقوع حادثه را از پیش درمان کرد؟و اساساً آیا به جهت انجام وظایف کارکردگرایانه و درمان وقوع  حوادث مخاطره زا حال نه از سوی آیت الله یزدی بلکه از سوی هر مرجعیتی دیگری، باید اینگونه مورد نقد و چالش قرار گیرند؟ اگر همین روحانیت از انجام رسالت دینی خود غافل شوند، آن وقت آیا از طرف همین علی مطهری چالشگر به اهمال و سستی متهم نمی شوند؟علی مطهری لااقل باید در این فقره پاسخ کنش خود را با  مرور بر کارنامه دینی پدر بزرگوار خود آیت الله شهید مرتضی مطهری بگیرد. خاطره دینی ملت ایران از یاد نبرده است که بخشی از مجاهدت و مساهمت و همچنین تلاش فکری آیت الله شهید مطهری در نگه داشت هر چه بهتر فرائض دینی و هشدار برای جلوگیری از لغزش های محتمل در مسیر دین گرایی بوده است.نکته در خور توجه دیگر آنکه اگر چه بخشی از محاجات و ادله علی مطهری در پاسخ به آیت الله یزدی در خور توجه و از حیز انتفاع خارج نیست،اما نباید تمام مسئولیت ها و دغدغه های پارلمانی علی مطهری صرف مسائل درجه چندمی شود که نیاز به پرداختن آن با هدف آنومی کردن جامعه و تولید تنش نیست.بدون تردید کنش های خردمندانه علی مطهری با همسویی  و همنوایی با سایر کارگزاران خردمند خواهد توانست گره از کار فروبسته بسیاری از مشکلاتی که کشور با آن در گیر است بگشاید. اگر دغدغه علی مطهری برای حل بسیاری از  مشکلاتی که هر روز با شکل و شمایل خاصی نمایان می شوند معطوف شود،محققاً نتیجه سودمندتری را به همراه خواهد داشت. بدیهی است که در این صورت است که هم زمینه مباهات علی مطهری برای آنچه دنبالش بود فراهم می شود و هم پاسخی به اعتماد مردمی خواهد بود  که او را به عنوان مقنن موثر،درد آشنا و گره گشای مشکلات در پارلمان برگزیده اند.